Straf voor kat met probleemgedrag

Wat erg jammer is voor katten met gedragsproblemen, is dat men vaak veel te lang aanmoddert voordat er professionele hulp wordt ingeschakeld. De meeste kattenproblemen ontstaan geleidelijk, waardoor de eigenaar ze niet direct in de gaten heeft. Wanneer ze dan zichtbaar worden, wordt dat in eerste instantie beschouwd als vervelend probleemgedrag. Katten worden daarvoor helaas maar al te vaak (fysiek) gestraft, zonder dat er wordt nagedacht over een mogelijke medische oorzaak.

Niet naar de dierenarts

Maar liefst de helft tot tweederde van de katteneigenaren raadpleegt geen dierenarts als er problemen zijn. En de kat is de dupe. Zo blijken katten soms wel tien jaar met blaasproblemen te hebben doorgelopen, voor er een goede diagnose kwam. De arme kat was al die tijd ziek, maar ondertussen werd het dier gestraft voor het sproeien. Zo’n situatie is natuurlijk niet erg bevorderlijk voor de relatie tussen de kat en z’n eigenaar, waardoor veel ‘probleemkatten’ uiteindelijk op straat of in het asiel belanden.

Internet

Als een kat afwijkend gedrag vertoont, moet ten eerste een dierenarts geconsulteerd worden. Door onderzoek te doen kan deze een lichamelijke oorzaak vaststellen of uitsluiten. Boos worden op een ziek dier heeft weinig zin; het lost geen lichamelijke aandoeningen op. Ook zelf speculeren over mogelijke oplossingen is vaak niet effectief. Op zoek naar tips wordt het internet geraadpleegd, waarbij veel websites elkaar tegenspreken.

Gedragsdeskundige

Vervolgens worden allerlei methoden uitgeprobeerd, en ondertussen wordt het probleem alleen maar erger en het oplossen ervan moeilijker. Uiteindelijk wordt dan een kattengedragsdeskundige ingeschakeld, met de noodkreet: ‘U bent mijn laatste hoop, ik heb alles al geprobeerd!’… behalve de dierenarts. Terwijl een bezoek aan een dierenarts de eerste stap is die gezet moet worden. Want pas nadat een fysiek probleem uitgesloten is, kan gezocht worden naar andere oorzaken en oplossingen voor probleemgedrag van katten.