Opsporing dierenmishandeling verdient meer prioriteit

DEN HAAG – Het bewustzijn over de relatie tussen dierenmishandeling en anderen geweldsdelicten is de laatste jaren gegroeid. Toch is er nog maar weinig aandacht voor de daadwerkelijke opsporing van dierenmishandeling. In Nederland zijn er 180 agenten met een taakaccent dierenwelzijn, die zich naast hun andere taken, moeten richten op het signaleren van dierenmishandeling. De Dierencoalitie vindt dit te weinig en pleit voor een uitbreiding van kennis en capaciteit bij de politie. Dierenwelzijn moet niet slechts een taakaccent zijn maar een centrale plek krijgen in het voorkomen van geweldsdelicten.

Relatie dierenmishandeling en huiselijk geweld

Het is al jaren bekend dat dierenbeulen zich kunnen ontwikkelen tot daders van huiselijk geweld of andere misdrijven. Zo geeft de Universiteit Utrecht aan dat dierenmishandeling in wel 70 procent van de gevallen gekoppeld is aan huiselijk geweld. De Sophia-Vereeniging krijgt veel meldingen van dierenmishandeling en –verwaarlozing binnen waarbij is aangegeven dat de politie niets doet omdat kennis of juridische middelen ontbreken. “Het is onbegrijpelijk dat het opsporen van dierenbeulen nog steeds een ondergeschikte rol speelt”, zegt directeur Steffie van Horck. “Tijdige signalering is van wezenlijk belang voor de dieren zelf, maar ook voor kinderen, partners of familieleden die eveneens slachtoffer kunnen worden van hetzelfde criminele gedrag”. 

Dierenwelzijn als onderdeel van hulpverleningstraject

Omgekeerd komt het ook voor dat slachtoffers van geweld geen hulp zoeken en geen melding doen, omdat er in de hulpverlening nauwelijks oog is voor het dier. Rianne Haaijema (IFAW) is projectleider van Blijf van mijn Dier: “De praktijk leert dat er slachtoffers van huiselijk geweld zijn, die jarenlang in dezelfde situatie verblijven. Dit omdat ze hun dier niet mee kunnen nemen in hun vlucht. De overheid moet beleidsmatig meer ruimte bieden voor de opvang van dieren uit dergelijke gezinnen”. De Dierencoalitie wil dat huisdieren van slachtoffers van geweld in de registratie en het hulpverleningstraject een centrale plek krijgen.