HOND EN KIND

Baby op komst

Al jaren is jullie hond jullie ‘kindje’, maar nu is er een nieuwe bewoner op komst: je bent zwanger! Hoe zorg je ervoor dat hond en baby goed aan elkaar worden voorgesteld? Hoe voorkom je jaloezie? En hoe creëer je de veiligste omgeving voor zowel hond als baby? Wij hebben tips!

Hond en kind: rangorde

Daar waar men vroeger nog dacht dat er binnen een groep een hiërarchie gebaseerd op rang-lage en rang-hoge dieren heerste, weten we inmiddels dat dit anders ligt. Binnen een groep heerst weliswaar een soort van rangorde, maar deze wisselt continu en is afhankelijk van de context waarin de groep zich bevindt. De ‘baas’ zijn over een hond om problemen te voorkomen is dan ook een achterhaalde theorie.

Is er dan geen dominantie verhouding tussen honden of tussen hond en mens? Kort gezegd soms wel en soms niet. De rangorde die er soms wel is, wordt bepaald door de rang-laagste dieren. In tegenstelling tot wat ethologen en kynologen vroeger dachten, zijn het dus juist de lagere dieren die een groepslid ‘bevorderen’ tot rang-hoogste. Dit doen ze onder andere door loyaal en onderdanig te zijn, door ruzie te vermijden en vooral door te zorgen dat er rust en samenwerking blijft bestaan in de groep. Strijd voeren en plekken afdwingen leidt tot gevechten en juist die gevechten maken een groep zwak. Bij wilde honden en ook wolven is inmiddels bekend dat ze juist die zwakte, door onrust in de groep, willen voorkomen. Op een natuurlijke wijze ontstaan er in een groep dan ook ‘regels’ om conflicten te voorkomen.

Kinderen raken vaker verzeild in een conflict situatie met honden dan volwassenen, dit komt omdat kinderen abrupt kunnen reageren op gedrag van een hond of zelfs de hond straffen voor iets wat de hond niet begrijpt.

Om conflicten te voorkomen zijn omgangsregels nodig en wederzijds begrip en respect.

Hondengedrag en kindergedrag

Het gedrag van honden is heel anders dan het gedrag van kinderen. Zowel honden als kinderen zijn niet (voldoende) in staat het gedrag van de ander op de juiste manier te interpreteren. Dit zorgt voor problemen.

Een kind kan heel direct zijn in de omgang met dieren. Vinden ze iets niet leuk of oneerlijk? Dan kunnen ze daar gefrustreerd op reageren en de hond pijn doen, slaan, wegduwen of toeschreeuwen. Honden begrijpen dit soort gedrag niet. Een hond zal zich daarom verdedigen als het kind dergelijk inconsequent en ook onstabiel gedrag toont.

Regels in het gezin

Onduidelijkheid over de omgangsregels in huis of beter nog binnen het gezin, levert frustratie op bij honden. Ze weten dan niet meer wat ze kunnen verwachten. Ouders kunnen deze frustratie voorkomen en de omgang tussen hond en kind veilig houden door naast de opvoeding van de hond ook strikte regels te stellen voor hun kinderen.

Je kunt hierbij denken aan: geen trekspelletjes (krachtmeting), niet aan het voer of de speeltjes van de hond komen, de hond niet beperken in zijn vrijheid, misschien zelfs niet aanraken zonder bijzijn van ouders en de hond niet dwingen om commando’s van een kind op te volgen. Voor kinderen die wat sneller gefrustreerd raken geldt voornamelijk dat ze hun boosheid niet mogen afreageren op de hond.

Voor iedere kind-hond-situatie gelden andere of extra regels. Er zijn honden die heel tolerant zijn naar kinderen. Er zijn honden die totaal niet tolerant zijn naar kinderen. Er zijn honden die zich schikken in de situaties met kinderen en die alle frustratie opkroppen totdat de bom barst. Als ouder van het kind en eigenaar van de hond zul jij moeten beoordelen wat wel en wat niet kan. Om dit goed te kunnen beoordelen is wel gedegen kennis van de hond noodzakelijk. Goede hondenscholen helpen daar al bij. Is dat niet voldoende, dan kan er altijd hulp ingeroepen worden van een erkend kynologisch gedragstherapeut.

Kinderen kunnen op hun beurt de gedragsregels leren bij het Sophia SnuffelCollege.