Familievete

Hoe vertel je iemand dat hij niet goed omgaat met zijn huisdier? Als dierenbeschermer op kantoor is een professionele en toegankelijke communicatie een vereiste om de doelgroep te bereiken. En dat vergt veel denkwerk, schrijfwerk, schrapwerk en nog meer schrijfwerk. Want als je te belerend bent, luistert er niemand meer. Een vrijblijvende boodschap werkt ook niet, want er moet echt iets veranderen om dierenleed tegen te gaan. Wij spenderen heel wat uurtjes aan het vinden van een goed evenwicht daartussen.

Tot 500 tellen

Ook als je mensen persoonlijk benadert, is het soms moeilijk de meest effectieve insteek te vinden. Onze gedragsdeskundigen van het Sophia DierenSpreekuur weten daar alles van. Want soms komen er bizarre vragen binnen waar je bloed van gaat koken. Toch is het zaak een correct antwoord te geven zonder de vragensteller de contramine in te jagen; daar is het betreffende dier niet mee geholpen. “Mijn cavia is met zijn pootje tussen de deur van zijn kooi gekomen en nu ligt hij al drie dagen in een hoekje. De dierenarts is mij te duur. Kunt u mij helpen?” Je moet regelmatig tot 500 tellen voordat je antwoord kan geven op zo’n vraag. Want het doel is dat iemand toch professionele medische hulp zoekt en niet afhaakt, om vervolgens via het internet op het idee te komen de gratis stoeptegelmethode toe te passen.

Als een kind

In ons werk als dierenbeschermer spelen dergelijke dilemma’s dagelijks. Maar waar ik mij op kantoor nog kan ‘verschuilen’ achter mijn functie en onbekende mensen streng toe kan spreken, is het een stuk lastiger als het gaat om familieleden, vrienden en bekenden. Hoewel ik het als mijn plicht zie om op te komen voor dieren die lijden, twijfel ik dan vaak over de juiste aanpak. Voor veel mensen is hun huisdier als een kind. Ik weet precies hoe het voelt als iemand je vertelt dat je daar niet goed mee omgaat. Alleen al de ‘goedbedoelde tips’ van mijn moeder over de opvoeding van mijn zoontje zorgen ervoor dat ik haar achter het behang wil plakken. Dus hoe vertel ik de buurvrouw dat een papegaai niet geschikt is als huisdier? Ik zie mezelf al zitten in Bonje met de buren. En hoe zeg ik die vriend dat het een slecht idee was om een katje van zeven weken te laten bezorgen, terwijl hij nooit thuis is en niet eens een balkon heeft?

Hamster nummer 2

Iets verder weg staan al die drama’s die voorbij komen via de sociale media. Zo postte een vroeger klasgenootje laatst een bericht dat ze een hamster had gekocht voor haar kind, maar dat de poes de hamster ook erg interessant vond. Een paar dagen later werd het bericht opgevolgd met de boodschap: “Naar de dierenwinkel voor hamster nummer 2”. De ‘likes’ waren niet van lucht en de contacten van het klasgenootje lieten weten dit een bijzonder hilarische gebeurtenis te vinden. Hoe moest ik daar op reageren zonder over te komen als een humorloze geitenwollen sok? “Heel benieuwd hoe grappig hamster nummer 1 dit vond”, heb ik uiteindelijk toch maar gewist. Mijn excuus? Deze mensen bereik ik niet met mijn boodschap en de hamster is nu toch al dood. Maar het zit me nog steeds niet lekker.

Reactie

Nu broed ik op een reactie op een foto die een vriend gisteren plaatste. Zijn hond Baloe, zijn lust en zijn leven, heeft onlangs pups gekregen. Op Facebook was te lezen hoe deze vriend dag en nacht in de weer was met de zwangerschap, de geboorte en de socialisatie van de hondjes. Uiteindelijk vond hij voor hen allemaal een baasje. De afsluiting was een hartverwarmend plaatje van alle trotse eigenaren met hun nieuwe huisgenoot op de arm. Een waar succesverhaal! Totdat ik de vele opmerkingen las van mensen die bij het zien van de foto ook besloten om ‘een hondje te gaan halen’. Een mevrouw deed de suggestie dat Baloe maar snel nog een nestje moest krijgen. Ik weet nog niet hoe ik het aan ga pakken, maar een reactie gaat er komen. Want puppy’s zijn er al veel te veel. En een hondje ‘haal’ je niet zomaar, daar denk je heel hard over na. Dan spreek ik meteen mijn neefje aan, die om de haverklap een nestje Maltezers heeft die hij met flinke winst verkoopt. Als iemand een suggestie heeft om een familievete te voorkomen, dan hoor ik die graag!