Overheid, leg de hondenfokkerij aan banden

De vele mediaberichten over ongelukken met ‘vechthonden’ illustreren hoe de rashondenfokkerij is doorgeschoten. Veel honden – en zeker ook vechthonden – worden al jarenlang gefokt op een beperkt aantal kenmerken. Bij vechthonden gaat het om lichaamsgrootte, spiermassa, uithoudingsvermogen en agressie. Gezondheid, welzijn, stabiliteit, sociaal functioneren van de hond is voor veel fokkers minder belangrijk. De Sophia-Vereeniging pleit voor overheidsmaatregelen die de doorgeslagen hondenfokkerij aan banden leggen ten gunste van het dierenwelzijn.

Potentiële monsters

Het fokken van honden op vooral agressie en kracht levert potentiële monsters op; niet voor niets stelde de school voor Hogere Politiekunde in september vorig jaar in een rapport dat vechthonden vooral populair zijn bij criminelen (De hond, statussymbool of bitcoin?). Het bericht over het verscheuren van foxterriër Bobby door een pitbull (de Volkskrant, 3 januari) is een triest voorbeeld van waar het fokken van vechthonden toe kan leiden. Hoe kan er paal en perk gesteld worden aan het fokken en verhandelen van vechthonden? Het verbieden van het fokken van één (vaag omschreven) groep honden is geen goed idee. Dat is van 2005 tot 2008 geprobeerd met de pitbullwet, maar die bleek niet werkbaar. Het probleem van de doorgeslagen hondenfokkerij is bovendien groter dan alleen de fok van vechthonden: het hele systeem van de rashondenfokkerij is verziekt en zou daarom als geheel moeten worden aangepakt.

Inteelt

De problemen rond de fok van zieke of mismaakte honden of vechthonden zijn niet zomaar op te lossen. Daarvoor is een fundamentele verandering nodig van de wijze waarop honden gefokt worden. Onbedoeld legt het verhaal van Bobby namelijk nóg een probleem bloot van de doorgeslagen hondenfokkerij. Bobby won met zijn uiterlijk vele prijzen op rashondenshows. Dat maakte hem een waardevolle fokreu: een dekking leverde tot € 800,- op. Veel fokkers willen wel een nakomeling van zo’n kampioen en zijn bereid daarvoor veel te betalen. Fokreuen met honderden nakomelingen zijn geen uitzondering. Veel honden stammen zo af van een klein aantal fokdieren, wat negatieve gevolgen heeft voor het ras. Inteelt versmalt de genetische basis en maakt de kans op erfelijke afwijkingen groter.

Freakshows

Een van de maatregelen die de overheid kan nemen problemen aan te pakken, is het verbieden van rashondenshows, waar het uiterlijk ten koste gaat van de gezondheid. Dit vormt geen kortetermijnoplossing van het bijtincidentenprobleem, maar het kan wel een onderdeel zijn van een breder maatregelenpakket met strenge regels voor fokkers en potentiële kopers van honden. Tevens pleit de Sophia-Vereeniging voor een verbod op de verkoop van honden via het internet. Omdat de herkomst van die dieren lang niet altijd duidelijk is, kunnen ze afkomstig zijn van foute fokkers (in binnen– en buitenland) of van even foute tussenhandelaren. Het fokken van agressieve vechthonden moet aan banden worden gelegd, net als het fokken van zieke of mismaakte dieren. Wat daarvoor nodig is, is een overheid die zich niet langer aan de zijlijn opstelt en afwacht wat de fokkerijsector zelf bedenkt als oplossing. Daarvoor is het te laat en daarvoor is het probleem te ernstig.