Vijf vragen aan onze konijnendeskundige

We stelden vijf vragen aan onze konijnendeskundige Veronica Janssen. Al sinds 2012 beantwoordt zij dagelijks de konijnenvragen bij het Sophia KonijnenSpreekuur. Met haar jarenlange ervaring bij konijnenopvangcentra kijkt ze van geen vraag meer gek op. Wat maak je mee, wat vind je lastig, welk misverstand zou je graag uit de weg willen hebben en wat wil je konijneneigenaren graag meegeven?

Wat voor soort vragen krijg je zoal binnen?

De vragen die mensen stellen over konijnen lopen heel erg uiteen, dat maakt het beantwoorden ook heel erg leuk. Ik krijg vragen over van alles en nog wat: mensen die nog konijnen aan willen schaffen, mensen die ze aangeschaft hebben maar eigenlijk niet weten wat het betekent om konijnen op de juiste manier te houden, vragen over ziektes en over huisvesting, voeding. Maar ook mensen die met twee verkeerd gesekste konijnen komen te zitten, vragen om tips. Daarbij ook vragen over het krijgen of hebben van nestjes.

Wat vind je lastig in het contact met de mensen?

Ik probeer altijd een zo eerlijk en uitgebreid mogelijk antwoord te geven en hoop natuurlijk dat daar ook wat mee gedaan wordt. Helaas hoor ik dat niet altijd. Natuurlijk zijn er leuke berichten als mensen wat met de adviezen gedaan hebben, maar van het merendeel hoor ik niets. Ik weet dan niet of ik het konijn heb kunnen helpen. Soms nemen mensen de adviezen ook niet aan. Vaak gaan ze er vanuit dat hun manier van verzorgen de juiste is, terwijl dat een bepaald probleem juist kan veroorzaken. Om die reden vragen wij altijd om meer informatie dan slechts het probleem. Een voorbeeld: iemand heeft een konijn waarbij poep aan de kont blijft plakken. Ik lees in het formulier dat hij te veel eten en brood krijgt. Mijn advies is dan om de voeding aan te passen: biks mag maar met mate gegeven worden, hooi is het hoofdvoer. In brood zit gist, dat kunnen konijnendarmen niet verwerken.  Als reactie krijg ik dan “ohhh maar ik heb altijd brood gegeven en hooi eet hij niet”. Dat is heel lastig, want zo krijgt het konijn de hulp niet die hij nodig heeft.

Wat is een misverstand dat je graag uit de weg zou willen hebben?

Ik krijg regelmatig mailtjes van mensen met twee voedsters (vrouwtjeskonijnen) die plotseling verschrikkelijk vechten nadat ze soms al jaren lief voor elkaar zijn geweest. Op dat moment geef ik aan dat twee voedsters geen goede combinatie zijn. Uiteraard zijn er uitzonderingen, maar wanneer er gevochten wordt moet je ze uit elkaar halen en beide koppelen aan een rammetje (mannelijk konijn). De meeste mensen zullen niet de ruimte hebben voor twee volwaardige konijnenverblijven. In dat geval zouden ze een van beide voedsters beter om kunnen ruilen bij een goede konijnenopvang voor een gecastreerd rammetje.

Mensen worden soms boos van dat advies. Ze vinden dat ze de konijnen beter alleen kunnen houden dan dat ze er een om zouden ruilen. Ze houden immers van hun konijnen? Maar hier gaat men aan het belang van het konijn voorbij. Konijnen zijn zeer sociale dieren. Om eenzaamheid te voorkomen, horen ze echt samen te leven met het juiste maatje. Kun je beide voedsters niet een eigen ventje geven omdat je niet voldoende ruimte hebt? Dan worden beide konijnen niet gelukkig als ze de rest van hun leven alleen zitten. Je bent niet slecht bezig als je naar een goede konijnenopvang gaat om een voedster achter te laten. Want ook die voedster krijgt vervolgens een eigen maatje. Goede opvangen hebben strenge plaatsingsvoorwaarden. De huisvesting moet bijvoorbeeld echt in orde zijn, anders krijg je geen konijnen mee. Door je konijnen een maatje te gunnen, denk je juist aan het belang van je konijn en zet je je eigen belang op een lagere plaats. Dat is dierenliefde. Je schamen hoeft ook zeker niet! Je bent niet de enige bij wie dit gebeurt en de opvangen zijn dit gewend.

Wat wil je konijneneigenaren graag meegeven?

Wat ook belangrijk is met konijnen, is dat je met ze naar een gespecialiseerde dierenarts gaat. Niet iedere dierenarts heeft namelijk voldoende kennis van konijnen om hen goed te kunnen helpen. Konijndeskundige dierenartsen hebben een extra opleiding gehad en worden goed op de hoogte gehouden van nieuwe ontwikkelingen. Onkunde op dit gebied heeft helaas veel konijnen onnodig het leven gekost en de eigenaren onnodig veel verdriet en geld. Deze dierenartsen zijn niet duurder. Ze zijn alleen meer gespecialiseerd en hebben meer praktijkervaring met konijnen. Als ik dat aangeef, antwoorden mensen dan vaak: “Maar ik heb echt een hele lieve dierenarts die begaan is met dieren”. Maar hoe goed de intenties van deze dierenarts ongetwijfeld zijn, deskundigheid is echt nodig om je konijn te kunnen bieden wat het nodig heeft.

Nog even dit…

In de afgelopen jaren heb ik veel vragen beantwoord waarbij ik me afvraag of mensen ook echt wat gedaan hebben met het advies. Dus mocht je een vraag gesteld hebben, ik zou het leuk vinden om wat terug te horen over het advies dat gegeven is!

Ook gratis konijnenadvies van onze deskundige Veronica Janssen? Stel je vraag bij het Sophia DierenSpreekuur dan hier.